απαγωγη αφροδιτης

τα βραδινά μου όνειρα αντάμωσαν τα αστέρια

την Αφροδίτη έκλεψαν και μου φέραν στα χέρια
απαγωγή ιστορική για ένα θνητό που απλά ανασαίνει
μα σαν πλησιάσει ουρανό το αδύνατο υφαίνει

κύματα την λαχταρώ  και δούλος της σε κάθε προσταγή
θεόπνευστο αμαγαλμα που έφτασε για μένα ως τη γη
για αυτό σωπάστε και αφήστε την να  σεργιανίσει
να αρχίσει ερωτικό χορό που θα με αποπλανήσει

η ακρογιάλια εγλύκανε  μας έδωσε την άδεια
να κολυμπάς να σε κοιτώ και να μοιράζω χάδια
αισθησιακό το σώμα σου στην ηδονή μου σβήνει
ο πόθος μου αδάμαστος και στο φιλί συγκλίνει

η γεύση του κορμιού σου , αέναη θαλασσινή αλμυρά

της άνοιξης χαμόγελο της χαραυγής πορφύρα
 φανατικός σου θαυμαστής της λαγνείας σου επαίτης
αμμουδιανο ξημέρωμα της γύμνιας σου υπηρέτης

καλό μας πρωινό μην φύγεις σ αγαπώ