θα μοιαζει με τροφη

μια ταξική συνείδηση κουρέλι, ρούχο τρύπιο ασιδέρωτο

που έκανα κίνηση να το πλησιάσω μα ειναι πια ξενέρωτο

διαλύθηκαν οι καστες και έγιναν δυο, πλούσιοι και φτωχοί

κάποιοι πετάνε ευρώ καλώντας σε σε πόρνη ανακωχή

στις δωρεές νοσοκομείων πεθαίνουν οι ελάχιστων ταπεινοί

βιτρίνας αγαθοεργία που θυμίζει περισσότερο ποινή
και αν κοπιάσεις να βοηθήσεις τη ψεύτικη τους πράξη
για λίγο ο δύσκολος δρόμος σου θα αλλάξει 

έστω και αν αποφάσιζες να απαιτήσεις στων πλουσίων την αυλή

στα δυο μέτρα διώχνεσαι  περνιεσαι για απειλή
σε θέλουν μακριά τους κάπου απλά να ζεις  η να πεθαίνεις
το έχουν για πολυτέλεια πως τολμάς και ανασαίνεις

δουλεία εντάσεως εργασίας και εσύ κουράζεσαι για άλλους
πομερχαρχοι με αιματινη στολή που θα διατάζουν κανιβάλους
γιατί κάποια στιγμή η σάρκα του δίπλα σου θα μοιάζει με τροφή
όσο δεν έχεις τι να φας τίποτε δεν είναι διαστροφή

έτσι και γω αποφάσισα να χαρίσω τη Ζωή μου και να φύγω
θέλω εκείνη την άρρωστη στιγμή να αποφύγω
φοβάμαι μήπως οι πλούσιοι σαν ήρωα με κηδεψουν
και κάπως έτσι  το τέλος μου να φαλκιδεψουν