Παρασκευή 27 Ιουνίου 2014

ΔΙΚΤΥΩΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ

Το facebook αποτελεί το δημοκρατικό όπλο των χουντικά σκεπτόμενων δημοκρατιών. Ενώ στις τριτοκοσμικές  χώρες , ανεβαίνουν ολοκληρωτικά καθεστώτα που επιβάλουν με τη βία τις αποφάσεις τους, στις σύγχρονες δημοκρατίες δεν χρειάζεται να σου περιορίζουν τις ελευθερίες σου, τις περιορίζεις μόνος σου και είσαι χαρούμενος, ειδικά αν παίρνεις και likes.
Οι σελίδες κοινωνικής δικτύωσης σε δικτυώνουν ευθέως  με όλες τις αστυνομίες του κόσμου. Προσφέρουν επιφανειακά τη δυνατότητα στους ανθρώπους να αναπτύξουν τις ιδέες τους, τις σκέψεις τους και να τις κοινωνούν στους άλλους με ευκολία. Πόσο πιο δημοκρατικό!  Σου δίνουν την ευκαιρία ότι σε πνίγει , ότι  σε ενοχλεί, ότι  γουστάρεις να το  πεις να το γράψεις ή το κουτσομπολέψεις.. Βέβαια, για να πάρεις αυτό το πακέτο προσφοράς δημοκρατίας πρέπει να ξέρουμε όλοι που μένεις, πως είσαι εμφανισιακά, που βγαίνεις και τι ψηφίζεις. Τι μου θυμίζει τι μου θυμίζει. Εμένα μου θυμίζει ασφάλεια, αστυνομία και τα συναφή. Σαν να έχει βάλει ένα τσιπ η αστυνομία πάνω σου με σκοπό να σε ελέγχει. Με ένα κλικ μπορεί όλος ο κόσμος να μάθει τα πάντα για σένα με συνέπεια να σου αφαιρεί κάθε ατομικό σου δικαίωμα. Και τα χειρότερο είναι πως τώρα που ξέρει πως σκέφτεσαι  μπορεί να σε ελέγξει καλύτερα.  Φυσικά εδώ να τονίσουμε ότι δεν ασχολείται μαζί σου μόνο η αστυνομία, στο προφίλ σου πιο πολλές μπαίνουν οι άλλοι – γείτονες ,φίλοι, εχθροί- παρά εσύ. Η μόνη διαφορά είναι πως οι κυβερνήσεις  μπορούν να ομαδοποιούν τα στοιχεία που λαμβάνουν καλύτερα από τον καθένα και να εξάγουν συμπέρασμα για το πώς κινείται η κοινωνία και τι ακριβώς θέλει και έτσι μπορεί να καταστείλει κάθε κίνηση για πραγματική ελευθερία. Οι αντίδραση των ανθρώπων παύει να είναι αστάθμητος παράγοντας γιατί σιγά σιγά αναλύεται. Δεν αποκλείω σε λίγο καιρό αυτά τα εκατοντάδες δεδομένα που αντλούν οι απανταχού ασφαλίτες να ομαδοποιηθούν, να γίνουν μαθηματικά μοντέλα και να γίνονται πειράματα σαν να είναι φυσική. Προφανώς τα δακτυλικά αποτυπώματα δεν είναι τίποτα μπροστά στον όγκο δεδομένων που έχουν τώρα για σένα και αν κάποτε αντιδρουσες τώρα πια το θες τόσο πολύ...Εξάλλου μην ξεχνάμε photo or not happen.
Δεν χρειάζεται πια να υπάρχουν ολοκληρωτικά καθεστώτα που να επιβάλουν στρατιωτική πειθαρχεία. Μπορείς να πειθαρχείς στις βουλές τους ακόμα και όταν χαμογελάς και σε φωτίζουν οι οθόνες. Αυτό που εμείς βαπτίζουμε selfie οι κρατούντες το βαπτίζουν έλεγχος. Πλησιάζει η στιγμή που θα έχουμε μια κάμερα πάνω από το κεφάλι μας και εμείς θα γελάμε με το νέο μας παιχνίδι  και οι άλλοι που θα έχουν εμάς ως παιχνίδι  θα γελάνε καλύτερα. Γιατί ως γνωστών γελάει καλύτερα όποιος γελάει με τον ισχυρό. Θα γελάνε μαζί μας που νομίζουμε πως είμαστε επαναστάτες επειδή γράφουμε την άποψη μας για τον κόσμο για την κρίση κ.λ.π. Εξάλλου και η χούντα των συνταγματαρχών επανάσταση βαπτίστηκε. Όμως δεν μπορούμε να κάνουμε επανάσταση χρησιμοποιώντας τα μέσα που χρησιμοποιεί η αστυνομία για να μας ελέγχει.  Είναι οξύμωρο να θες να κάνεις επανάσταση χρησιμοποιώντας τα πλέον συστημικά μέσα. Είναι σαν να ψηφίζεις μια δεξιά κυβέρνηση και να περιμένεις να φέρει τον κομμουνισμό.