Κυριακή 14 Ιουλίου 2013

το πατρικο μου σπιτι

πριν κάτι μέρες βρέθηκα στη παλιά μου γειτονία
το πατρικό μου σπίτι ερείπιο, σπασμένη κλειδωνιά
μπήκα συγκινημένος να δω τι έχει πια απομείνει
μα οι άνθρωποι του έφυγαν  και επικρατεί ειρήνη

εντάσεις πόθοι αγάπη  και τώρα πια ποντίκια
οι τοίχοι του κατέρρευσαν στο πάτωμα χαλίκια
πεσμένες οι αφίσες των παιδικών μου χρόνων
πρότυπων απ το χτες αλλά και δολοφόνων

μαμά μπορείς να μου πεις που είναι τα παιχνίδια;
πάτερα έχω κλειδωθεί μου φέρνεις αντικλείδια;
θυμάσαι κάποτε αδερφέ που έσπασες το βάζο
εγώ είμαι που σε κάρφωσα ακόμα διασκεδάζω

μυρίζουν οι αναμνήσεις φρέσκο δυόσμο και λεβάντα
τις πότιζα πριν κοιμηθώ τις γλάστρες στη βεράντα
αδιάβαστος για μια Ζωή μα το κρεβάτι μου έστρωνα
μηδενικά στα διαγωνίσματα και ζαβολιές κατάστρωνα

μεγάλωσα κουράστηκα θα θελα να γυρίσω πίσω
πιτσιρικάς να ξαναγεννηθώ το δέντρο να στολίσω
και ας ξέρω πως είναι αδύνατον δεν παίζουμε ταινία
το παρελθόν μου αντάμωσα ζητώ φιλοξενία

μαμά μπορείς να μου πεις που είναι τα παιχνίδια;
πάτερα έχω κλειδωθεί μου φέρνεις αντικλείδια;
θυμάσαι κάποτε αδερφέ που έσπασες το βάζο
εγώ είμαι που σε κάρφωσα ακόμα διασκεδάζω

1 σχόλιο:

Katagrafeas είπε...

Ωραίο. Μικρές πλήρης προτάσεις με νόημα.