αγνωστοι θεοι

κοιτώ τον ουρανό και ψάχνω για άγνωστους Θεούς
που ν αντιστέκονται σ ανθρώπους κραταιούς
θέλω η  μαγεία τους να φτάνει επιτέλους ως τη γη
ώσπου το άδικο και το κακό μην έχει διαφυγή

προσπαθώ να γελάσω μα νιώθω πιο πνιγμένος
το κακό αδυνατώ να εξορκίσω είμαι χαμένος
Θεέ με πρόδωσες θέλω να γίνω βλάσφημος
παρέδωσες τα όπλα σου δεν είσαι μάχιμος

μονάχα μπρος στο θάνατο οι άνθρωποι είναι ίσοι
είναι το άγνωστο που δεν εξαγόρασαν οι κρισοι
φοβούνται και τον σέβονται μα δεν τον αγαπούν
και σαν πλησιάσει δίπλα τους και αυτοί σιωπούν

μην είσαι θάνατε ο άγνωστος Θεός που λέω;
με αίσθημα δίκαιου σκοτώνεις το χυδαίο;
σε ανθρώπους του πλήγωσανε τους φέρνεις το μοιραίο;
η μόνο τους αθώους τους μπλέκειε σε τροχαίο;