νύχτα ποίησης για το γυμνό κορμί
σου
σαν πονηρό νανούρισμα τα χείλη σου γλυκαίνω
να εξερευνήσω προσπαθώ τη κάθε σπιθαμή
σου
το χάδι μου γλυκό να σου χαρίζει τρέλα
στην ηδονή σου να χαθώ που μου φωνάζει
γέλα
σαν πονηρό νανούρισμα τα χείλη σου γλυκαίνω
ποτίζοντας μ αγάπη το φιλί τον έρωτα ζεσταίνω
και αν σου χαμογελώ το κάνω και το νιώθω
καθρέφτης η ματιά που ζωγραφίζει πόθο
στην αγκαλιά σου χάνομαι, μ αρέσει να σ αγγίζω
να σε χαϊδεύω στα κρυφά και συνεχίζω
τα στήθη σου διαπλέκονται την ηδονή γυρεύουν
σαν άτακτες μαθήτριες γελούν και ζωηρεουν
και η ενωσις των δυο σωμάτων πλησιάζει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου