αντίο

Ιστορία παλιά στη μνήμη μου μπαίνει

Σα σκεψη τρανη το μυαλο κυριεύει

Να απολογηθω μου ζηταει για οτι συνεβει

Δεν φταιω εγω που η αγαπη με κλεβει

Ο χωρος που ζω μου θυμίζει ένα ψέμα

Χαρούμενες φάτσες γεμάτες με αιμα

Γέλια κ αγάπες φύγαν περάσαν

Σε τζόγο σκληρό πέξαν και χάσαν

Ντουλάπες με ρούχα δικά σου κρατάω

Να μάθω που πήγες εκείνα ρωταω

τσιγάρο ανάβω να βρω μια παρέα

η σχεση μου αυτη εστάθη μοιραία

χαθηκαν όλα σε μια μεγάλη βραδια

που της ζωης στενεψ η θηλία

που πες αντιο φευγω αποψε

παρε ζωη παρε και κόψε