μαμα μπαμπα

Η μουσική να παίζει απαλά   σε ένα ρυθμό  μελωδικό

Τα ποτά και τα τσιγάρα σκόρπια πεταμένα στο χαλί

Δυο άτομα με μάτια μισάνοιχτα να κλαίνε δυνατά

Καιρός βροχερός με το φεγγάρι ψηλά πολύ

Αέρας δυνατός να κτυπάει  πόρτες και τζάμια

Σταγόνες φοβου στη σκεψη υπάρχουν

Μέσα και έξω από το σπίτι η ατμόσφαιρα βαριά

Και αν έξω φταίει ο καιρός μέσα κουμάντο κάνει η ψυχή

21 γραμμάρια ικανά να σε κάνουν να νιώσεις βαρύς

Η πόρτα του σπιτιού ανοίγει σαν να με περιμένει

Μα εγώ  είμαι τρίτος δεν ξέρω ποιοι είναι μέσα

Γνωρίζω μόνο ότι κάποτε αγαπιόντουσαν

Δυο βήματα και έφτασα διπλά κοντά τους

Εκείνοι δεν με βλέπουν και ούτε με ακούνε

Ευτυχώς γιατί τους κοιτώ και συγκινουμαι

Τελικά πρόσωπα οικεία είναι διπλά μου

Αλλά εγώ δεν ζω για να τους φωνάξω

Μαμά μπαμπά δεν ήθελα να πεθάνω νωρίς