Φεγγάρι

Αγαπητό μου ημερολόγιο

δάκρυσα  σαν έβλεπα να φεύγει το φεγγάρι

το είχα βάλει στα σκαριά να του ζητήσω χάρη

να με έχει για παρέα στο βραδινό του το ταξίδι

δεν θα το ενοχλούσα αρκετά, ήθελα μόνο ένα στασίδι

μα εκείνο δεν σταμάτησε δεν κάθισε να του μιλήσω

μάλλον θα τρόμαξε να μην το απειλήσω

φοβήθηκε, ξέροντας πως οι άνθρωποι γουστάρουν να μισούνται

και έχουν στο αίμα τους το ψέμα ακόμα και αν φιλιούνται

ούτε και κείνο καταδέχτηκε να μοιραστούμε δυο στιγμές
λες και η παρέα μου τιμάται με λεφτά, κοστίζει σε δραχμές
εγώ  απλά ήθελα να μου κρατήσει λίγο συντροφιά
να μπλέξω στη μαγεία του, να πάρω ομορφιά

πάει, αύριο πάλι θα επιχειρήσω εκ νεου μια προσπάθεια
και ισως να καταλάβει πως στρέφομαι σε κείνο με συμπαθεια
και αν οχι; δεν πειραζει συνήθισα να με υποτιμούν
να αδιαφορούν για το τι κανω να μην με προτιμούν

ως τοτε καληνύχτα!