πεθαμένες εκδηλώσεις

μισογεμάτη η ελπίδα καθώς κλείνει η φωνή
και σιγά σιγά σβήνει άταν μπαίνει η βία
άλλη μια μέρα απεργίας που πνίχτηκε στο αίμα

πέρασε καιρός πολύς και δεν άλλαξε τίποτε
οι ίδιοι φθαρμένοι και σκοτεινοί ανθρωποι
άλλη μια μέρα που σύντροφοι έφυγαν νεκροί

μ ακούτε ρε; τελειώνω και γω πια  δεν αντέχω

τέλος κάνω υπόκλιση στο μαχαίρι που κρατάω
και το ρωτάω να το στρέψω σε μένα η σε αυτούς

πνευματικά και σωματικα η κούραση μεγάλη
ποιος νοιάζεται όμως σημασια έχει το φευγιό
αλλη μια μερα που η θλίψη επικοινωνεί μαζι μας

το παράθυρο φαίνεται αλλά κανείς δεν το ανοίγει
το φως υπάρχει αλλα όχι για τα δικά μας μάτια
άλλη μια μερα απεργίας που μυρίζει θανατικό