ξεχασες

θύμισε έρωτα  η μάτια που σου ρίξε όταν περνούσες

σου έγνεψε της γέλασες καθώς την προσπερνούσες

και εκείνη κοντοστάθηκε θέλοντας να μιλήσεις

και ένα κρυφό της όνειρο φώναζε να φιλησεις

μα εσύ προχωρήσες δεν έδωσες μεγάλη σημασία

και δεν θυμάσαι πρόσωπο ούτε και ενδυμασία
μα σαν  γυρίσεις σπίτι και νιώσεις πάλι μοναξιά
θα είναι πια αργά τη περιφρόνησες τη νέα αλλαξιά

άδεια η νύχτα γιατί  δεν αποφάσισες να σταματήσεις
για να χαθείς στο βλέμμα της και να τη συναντήσεις
ξάπλωσε να κοιμηθείς και αύριο εκεί που τη πρωτοδες
μήπως δουλεύει εκεί κοντά και πάψει να ναι ομιχλώδες

ξέχασες πως είναι να φλερτάρεις μια όμορφη κοπέλα
εθίστηκες στη πληρωμή και ψάχνεις στα μπουρδέλα
εξαγοράζεις με λεφτά τη γύμνια σου, στους άλλους
αρνείσαι να αφεθείς σε έρωτες μεγάλους

και αν αύριο τη ξαναδείς φοβάμαι πάλι μη σωπασεις