θα κλαψει καταιγιδες

δάκρυσα πάνω στο άψυχο κορμί σου

γιατί τους άφησες να θάψουν την πυγμή σου;

εγώ σε ήθελα κοντά να μου κρατάς το χέρι

μα οι κακοί σε προορίζουν για νυστέρι

νεκρή! το είπανε και οι δημοσιογράφοι

το καταγράψατε οι ιστοριογράφοι

και θα περάσει στις επόμενες γενιές ο  φόνος

και το γιατί η κυβέρνηση κατέστει εθνοκτόνος

Ελλάδα, το έθνος που προδόθηκε εκ των έσω

και στη κηδεία σου ζήτω να προ-σ-καλέσω

όλους εκείνους που σου φέρθηκαν σαν σύγχρονοι Ιούδες

γεννήθηκαν κάμπιες χωρίς να γίνουν πεταλούδες

να τους ρωτήσω πόσο πάει η ταρίφα του προδότη

ποιος τους αγόρασε, ποιον  είχαν για εργοδότη;

και όταν το μάθω παρέα με άλλους χίλιους να τους φτύσω

μικρή εκδίκηση για σένα Ελλάδα να χαρίσω

και όταν το  τέλος της κηδείας φτάσει, θέλω να βλέπω περιστέρια
θα σου δαγκώνουν λίγο από ψυχή για να την παν στα αστέρια
και ξέρω πως  ακόμα και ο ουρανός θα κλάψει καταιγίδες
και θα προσφέρει κεραυνούς να κάψει τους ...νταηδες

απο τους πλεον τολμηρους

μελαγχολία, τσιγάρο και μπόλικο ουίσκι στο μπουκάλι
η διάθεση για εκδίκηση ζαλίζει το κεφάλι
μίσος για τους απανταχού φονιάδες των ονείρων
σε αυτούς που έστησαν μηχανισμό αυτoχείρων

θα καταργήσουνε με νόμους την ελπίδα, το είπαν στις ειδήσεις
και εμπέδωσα πως αμα το δεχτείς χωρίς να καυγαδίσεις
θα είσαι συνένοχος στο μέλλον που ετοιμάζουν
τώρα που οι γύρω σου τρομαζουν, παρακμάζουν

στο τέλος θα βγουν να μας σκοτώνουν εν ψυχρώ
θα μας ψεκάζουνε με βρώμικο υγρό
και ίσως να ακούν και ευχαριστώ

οι άνθρωποι στα συσσίτια και τα ποντίκια στη βουλή
να σε δαγκώνουν δυνατά, γεμίζει απόστημα η ουλή
και όταν το πύον γίνει φλόγα και τους κάψει
δεν θα βρεθεί κάποιος να κλάψει

η μάχη για αξιοπρέπεια που δίνεται στις κεντρικές πλατείες
δεν έχει σημαιάκια από κομματικές γραμματείες
είναι αγώνας διεθνής ενάντια στους δήθεν ισχυρούς
και κατακτιεται  από τους πλέον τολμηρούς

ουτε απουσια

στρίβεις στα αριστερά φοβάσαι
στριβεις στα δεξιά λυπάσαι
κάθεσαι στο κέντρο, λυπημένος
όπου και να πας χαμένος

ανοίγεις τη τιβι να χαλαρώσεις
να σου ρθει ύπνος να γλαρώσεις
ξυπνάς στο τέλος με εφιάλτες
βλέπεις παντού μαχαιροβγαλτες

χαζεύεις στο φιμπι και κανα κώλο
οι σφαίρες μπαίνουν στ αεροβόλο
και σε στοχεύουν από κει οι αλήτες
χωρίς να σε πλησιάζουν ασφαλιτες

και που να πας ποιος να σε θέλει
χωρίς λεφτά δεν έχεις μέλι
κάτσε στο σπίτι να καπνίσεις
σε κάλεσε η μιζέρια να δειπνίσεις

αν σε ενοχλεί, κανε ένα βήμα στο γκρεμό
αν δεν αντέχεις μισεμό
βουτάς και όλα τελειώνουν
και άσε τους άλλους να κακιώνουν

έξαλλου ουδεις δεν θα σε κλάψει
μόνο η χρυσόσκονη έχει λάμψη
εσύ που ψαχτηκες για ουσία
κανείς δεν θα σου βάλει απουσία...

Αυγα απο το ιδιο φιδι

και με τη ψήφο σου κατεστηκες το ρόλο του αυγεα ισχυρό
ξεκίνησε η άγρια κατηφόρα, στροφή σε δρόμο ολισθηρό
ξεχνώντας τους προγόνους σου που έφυγαν στα ξενα μετανάστες
τώρα στηρίζεις  των άκρων δεξιά για λύση στους δυνάστες

μαθαίνουμε ιστορίες απο το πόλεμο στα χρόνια του σαράντα
μα οι επίγονοι προβάρουν τα νάζι εκμηδενίζοντας τα πάντα
υψώνουνε το χέρι το δεξι και με το άλλο κάνουν φόνους
και στα ρεπα πετούνε δακρυγόνα παρέα με αστυνόμους

ναζί που πολεμήθηκαν στο πόλεμο σκληρά απ τη γιαγιά
εκείνη που γνώρισε και στα καπάκια προσφυγιά
τώρα βλέπει νέα  κουρεμενα κεφάλια να μιλάνε ελληνικά,
και ούτε στα τελευταία της δεν πρόκειται να ζήσει ειρηνικά


στολίζοντας το λόγο τους με μίσος προς τους λάθρα ξένους
νομίζουν πως στηρίζουν τη φυλή, το καθαρόν του γένους
μα αποτελούν συνέχεια της σβάστικας, αυγά απ το ίδιο φίδι
η προπαγάνδα τους κατέστησε του φασισμού στολίδι

πιστεύουν πως φταίει ο Αφγανός που μπλεξανε σε δάνεια
μα όταν η τηλεόραση τους έδειχνε της Τζούλιας τη σαμπάνια
έτρεχαν στα περίπτερα χαζεύοντας μιας πόρνης τη καριέρα
τώρα χαζέψανε και οι ίδιοι και έγιναν πιόνια στη σκακιέρα

του παρακρατους σχεδιο

στης βίας το ανάγνωσμα προστέθηκαν και οι εντολές για φόνο
με ένα μαχαίρι μυτερό που προκαλεί στους πάντες πόνο
της απεργίας οι φωνές τα  βρώμικα αυτιά των ισχυρών τρομάξαν
μα εκείνοι χωρίς καθολου δισταγμό το τέλος μιας ψυχής διετάξαν

του παρακράτους σχέδιο για να αποφεύγει ο κόσμος τις πορείες
να αναλώνεται με κείμενα στο φέισμπουκ και σκόρπιες θεωρίες
για να μην αντιδρά και ας έρχεται  και η δικία του μαύρη ώρα
 οι παροικούντες είναι αδίστακτοι και έχουν πάρει φόρα

το σύστημα καταστολής διέθεσε και όπλα στη φαρέτρα
για να νεκρώνεται ο λαός και να περνάν τα νεα μέτρα
τρομοκρατίας συνταγή που ακολούθησαν κίναιδα καθεστώτα
και τα βιώνουν πια διαδηλωτές σε χρόνο ενεστώτα

η ιστορία συνεχίζεται,  και ο αριθμός των δολοφόνων μεγαλώνει
και η κυβέρνηση που μαλλον πέτυχε το στοχο της τολμα και καμαρώνει
φοβάμαι μην μας νικήσουν  αδελφε και εξαφανισουν την αλήθεια
μα οι νεκροί υπάρχουνε, ψάξτε αλλού για παραμύθια

μια νεα φυλακη

εφηύρανε μια νεα φυλακή να κατοικεί το παρελθόν

και τη βαπτίσανε κοινωνική δικτύωση  προς τιμήν των αμαθών
και τοποθέτησες  εκεί τις μνήμες σου απ το χτες
να τις ανακαλούν χωρίς να σε ρωτήσουν αν το θες

διασκεδάστε με το ίντερνετ, τα κινητά την ώρα που σας κλέβουν
και με τα ευαίσθητα δεδομένα σας τους ισχυρούς φιλευουν
ας μάθουν που κινείστε, τι σκέφτεστε και ποιον φοβάστε
έχουμε φαισμπουκ, τουιτερ, ινστανγραμ, ελάτε!  για κοπιάστε

ο τρόπος χειραγώγησης της μάζας άλλαξε ανα τους αιώνες
τώρα σε προτιμούνε γελαστό να σε φωτίζουν οι οθόνες
για να αναφέρεσαι σε κάθε τι που κάνεις σαν Ρουφιανός
και να παρακαλάς  accept αποδοχής, των likes σου ζητιάνος

να τους τροφοδοτεις πληροφορίες, σκυμμένα τα κεφάλια
ώσπου να ετοιμαστεί ο  φάκελος σου στην ασφάλεια
για να σε ξέρουν όλοι προτού γνωρίσεις εσύ τον εαυτό σου
να ξέρεις σε κερδίσανε, παράτα τα! φόρεσε το παλτό σου

κρυώνεις γιατί αποφάσισαν απόψε πως κρυώνεις

χρυσοσκονη του μηδενος

υπάρχουν  άνθρωποι που μες στη φτώχεια ξαγρυπνουν

μπορεί να ναι απένταροι μα προτιμούν να μην σε προσκυνούν

εγώ  φοβάμαι όμως να σε φτυσω, να πορευτω μονάχος

διοτι είμαι ριψασπις, δεν κάνω εγώ για μονομάχος

ξέρω πως έχεις τα κλειδιά μα είσαι χρυσόσκονη του μηδενός

εκπορνευομενο απόστημα ανάλογα με το ανάστημα του καθενός

συστημικοί καιροί που δεν μετράνε χρόνο αλλά  γεννούν ντροπή

και ούτε που καταλάβαμε πως φτάσαμε σε αυτήν την εκτροπή

τα όνειρα κοστίζουν δυο ευρώ και τα πληρώνεις κας

και περιμένεις να εκπληρωθούν ενώ και σύ θα σκας

αναρωτιέσαι αν θα πρεπε το αίτημα σου  να δεχτούν

μα εγώ σου εξηγώ πως είναι υπερβολή να σ ανεχθούν

βύθισαν τη χώρα στο σκοτάδι, ξεπούλησαν Ελλάδα

αλλά να είσαι σε όλα προσοχή, να στέκεσαι λαμπάδα

να τους δηλώνεις πίστη, προσταγή σε κάθε εντολή τους
φροντισε να σαι άδικος για να τεθείς στη δούλεψη τους

αν απορείς για ποιους μιλώ αυτές τις λέξεις, δεν θυμάμαι
ούτε και εγω τους ξέρω μα έμαθα να τους φοβάμαι
ίσως να βρίσκονται παντού, περικυλωσανε τα πάντα
για αυτά και παραδίνομαι στων αλλων τα κουμαντα

πουδραρισα χρυσόσκονη και τέντωσα τα χέρια
και περιμένω να κρεμάσουν δυο σκοινιά μιζέρια

δώστε ένα πένθιμο ρυθμό, χτυπήστε παλαμάκια

θέλουν όταν μαριονετω να κάνω τσαλιμάκια

θεοι του ερωτα

Θεοί του έρωτα ,ζητώ ακρόαση, ζητώ να με δεχτείτε
και με το βέλος σας σε αυτή που αγαπώ να απευθυνθείτε
 τη βλέπω στο μπαλκόνι,που κάθεται και κείνη μόνη
μα πως να εκφράσω συναισθήματα, δεν ξέρω, με αγχώνει

για να σας δώσω μια περιγραφή να ξέρετε ποια θέλω
είναι ψηλή και λυγερή πανέμορφο μοντέλο
και όταν χαμογελά  σαν βλέπει να κοιτάζω
ο κήπος μου ανθίζει μα μέσα μου διστάζω

για αυτό πλησιάστε την και πείτε της δυο λόγια
γιατί το νιώθω σύντομα θα θελω μοιρολόγια
σε λίγο στο μπαλκόνι της θα εμφανιστεί με Ξένη παρουσία
στων φιλοτελιστων τη συλλογή φαντάζει οπτασία

δωστε μου μια βδομαδα χρονο,  παράταση για μένα
μέχρι να βγαλω αισθηματα που εχω στα κρυμμένα
και αφήστε την μετά να τα σκεφτει ,να αποφασίσει
ελπίζοντας να τα δεχτει, στη σκεψη της να τα κρατήσει

και δεν ζητάω πολλά, ένα μικρο χαδακι
ένα ωραίο κοίταγμα, ένα γλυκό φιλάκι
και όχι ένα, ας είναι δυο, ας είναι περισσότερα
αρκεί να απευθυνθούν στις ψυχής μου τα ενδότερα

σφαγες κρυμμενες φοβισμενες

η μυρουδιά που έβγαζαν τα πτώματα ήταν αποπνικτική
η μάχη  αυτή για την ελευθερία τους υπήρξε καταληκτική
πλατσιακο στα τιμαλφή τους και ούτε ένα μοιρολόι
οι συγγενείς κρυφτήκανε και ήρθανε χρυσοχόοι

ξεπουλήθηκαν οι περιουσίες επαναστατών από οπλίτες
και τους νεκρούς τους κάψανε για να φοβούνται οι πολίτες
και ούτε ένας άνθρωπος δεν τόλμησε να αφήσει ενα κεράκι
κλείστηκαν  στα σπίτια τους, ατάραχοι, και βράζουνε τσαγακι

μα φυσηξαν οι ανεμοι και πήρανε κοντά τους το μεγάλο μυστικό
που κρύβονταν στις στάχτες μιας καμένης γης, τρομακτικό
και ευελπιστώ πως κάποιος θα το βρει κάποιος θα καταλάβει
και αμέσως ενημέρωση για κεινη τη σφαγή να αναλάβει

οι ιστορικοί καλούνται να τιμήσουν τους νεκρούς με αλήθεια
να μην πληρωθούν από τους ισχυρούς που ψάχνουν εχεμύθεια
καλούνται να μην προδωσουν όπως τους πρόδωσε η γενιά τους
και έστω την ύστατη στιγμή να λυτρωθούν στα ουράνια τους

την εικόνα για αρετή

μας γέννησε μητέρα και μας μεγάλωσε ο μεγάλος αδερφός

άτομα φοβικά με σύνδρομα φοβίας με έλλειμμα επικοινωνίας
που βομβαρδίζονται με άχρηστες πληροφορίες αφθονίας
νομίζουν ότι επαναστατούν γράφοντας σχόλια για τη κρίση
μα οι ισχυροί τους έχουν μαντρώσει  τους έχουν εκκαθαρίσει

ξέχασαν πως είναι να αγαπάς μα ακόμα νιώθουν πλούσιοι

γιατί έχουν λαπ τοπ, κινητό και ας είναι δούλοι ακούσιοι
ενός συστήματος που μας προβάλει την εικόνα για αρετή
και πως αρκεί ένα Check in να πάψει να ναι η ζωή μας βαρετή

εμφανίστηκε ένα παιδάκι που κράταγε στο χέρι μια μπάλα
μα ήταν μονάχος ο μικρός και ούτε ένας φίλος για τραμπάλα

και όταν το είδα σάστισα μα ο γελοίος αποφάσισα να το ποσταρω

και το θεώρησα πιο σοβαρό απ το να τρέξω να μαρκάρω

φωτογραφίες όχι για να αποτυπώσουν τη στιγμή στο χρόνο
απλά να γίνουν Like αποδοχής και να ανεβείς σε θρόνο
και να αποκτήσεις σχόλια ότι αυτό που κάνεις είναι εκλεκτό
και ηλίθια  χαμόγελα σε έξυπνα κινητά για να κυριολεκτώ

κάποτε στις πλατείες μας φώναζε η μητέρα να προσέχεις
και τώρα ο μεγάλος αδερφός να σου γελάει... αντέχεις;
αντέχεις να ακολουθήσεις τη γενιά που κλείνεται σε σπιτια;
η το καταλαβες πως τα tweets δεν αφορουν ελευθερα σπουργιτια

εμφανίστηκε ένα παιδάκι που κράταγε στο χέρι μια μπάλα
μα ήταν μονάχος ο μικρός και ούτε ένας φίλος για τραμπάλα

και όταν το είδα σάστισα μα ο γελοίος αποφάσισα να το ποσταρω

και το θεώρησα πιο σοβαρό απ το να τρέξω να μαρκάρω