Πρίν μερικά
χρόνια όταν και ξεκίνησε να προβαλλεται ο μεγάλος αδερφός ακούγονταν διάφορες
επικριτικές φωνές που μας έλεγαν ποσο καταστροφικό ειναι να βλέπουμε τους
άλλους απο τη κλειδαρότρυπα... Οι καιροι πέρασαν και ακόμα και οι πιο φανατικοί
εχουν δικη τους σελιδα κοινωνικης δικτυωσης, ανεβαζουν εως και ημίγυμνες
φωτογραφιες προσωπικων τους στιγμών ενω αναφέρουν την ακριβη τοποθεσία στην
οποια βρίσκονται. Για δες μεταστροφη και πως αλλαζουν οι καιροι.
Ας επανέλθουμε
όμως στο παρελθόν για να διαπιστώσουμε κάτι πολύ απλό. Τα παλιά τα χρόνια
λέγαμε πως όσοι βλέπανε reality
ηταν ατομα χαμηλού μορφωτικού επιπέδου και ότι οι φοιτητές καθως και οι
σπούδαγμενοι ανθρωποι δεν καταδέχονταν να ασχοληθούν με τηλεοπτικά σκουπίδια...
ορθον. Αυτοι οι ανθρωποι εκτονώνονταν στα μπαρ στις καφετέριες στα πανεπιστήμια
τους στους υπολογιστες και δεν ειχαν
αναγκη, δεν χρειαζόταν να δουν τις ζωες των άλλων. Γιατι ομως οταν ο ιός της
κλειδαρότρυπας τους χτύπησε απο τον υπολογιστή, το μέσο που οι νεοι αγαπησαν,
παραδόθηκαν χώρις όρους στις ορέξεις του
σχετικά εύκολα; Προφανώς γιατι ουδέποτε
ηταν κατα του ανοιγματος της προσωπικης τους ζωης. Απλα δεν τους έξεφραζε το
μέσο. Αν τα big brother τα έβλεπαν άτομα αγράματα περιστασιακά και του περιθωριου
ειναι ανόητο να θεωρουμε ότι τα ίδια άτομα μεσα σε δέκα χρόνια εγιναν gadghetακηδες και εχουν και lap top. Όσο περνάει ο καιρος η
βάση διευρύνε και μεγαλώνει ... είναι όπως τα μικρά παιδάκια. Μπορείς να τους
πείσεις πολύ εύκολα να κάνουν κατι αρκεί να τους δελεάσεις με ένα ωραίο φαγητό
μια νόστιμη λιχουδία... όχι όμως με έναν όμορφο πίνακα. Τους είναι άγνωστος,
δεν ξέρουν να τον εκτιμούν. Ετσι και τωρα, το facebook και το twitter ειναι
κατασκευασμένα στις δίκες ανάγκες στις δικές τους σκέψεις. Διαφοροποίηση
προιόντος σε μεμονομένους πελάτες
Το θέμα ομως
δεν κλείνει εδώ. Ας θυμηθούμε ένα αξίωμα που λέει οτι παυει να σε τρομάζει η
όψη ενός τέρατος έχεις αρχίσει και του μοιάζεις. Είναι προφανές ότι υπάρχει μια
σταδιακή μετάλαξη της κοινωνίας σε οτι αφόρα την έκθεση της προσωπικής μας ζωής.
Ξεκινήσαμε να παρατηρούμε τους άλλους επειτα τα οποια ταλέντα τους στη φωνή.
Περασαμε τους υπολογιστές και σε απλα σχόλια για την επικαιρότητα. Ξεπεράσαμε
το κυνηγητο των likes ακόμα και στα πιο ασημαντα πράγματα και έχουμε φτασει πια να
είμαστε κάπου και να προσπαθούμε να βρούμε σήμα να ενημερώσουμε τους άλλους
σχετικά. Τόσο απλα. Αν κάποτε μας φόβιζαν τα reality τώρα πια τα ξεπεράσαμε. Δείχνουν
παλια και εχουν ενσωματωθεί τοσο πολυ στη νοοτροπία μας που έπαψαν να αποτελούν
αντικείμενο σχολιασμου. Για να φέρουμε ενα παράδειγμα είναι όπως οι δραχμές με
το ευρώ. Αν και δυσκολευτηκαμε να καταλαβουμε πως είναι να ζούμε με ενα αλλο
νόμισμα τώρα πια κανείς δεν μπερδευεται. Οπως και στα reality καποτε
ηταν ξένα και τωρα πια κομματι του παρελθόντος μας. Συμπέρασμα αυτου είναι οτι
ακόμα και ο πιο ενθερμος υποστηριχτής της διαφύλαψης της προσωπικής του ζωης
έχει βομβαρδιστεί με τοσα μυνήματα περί του αντιθέτου που ίσως τελίκα αλλάξει
γνώμη χωρίς να καταλάβει πως και γιατί.
Εδώ όμως
δημιουργείτε ένα κενο... είναι οι ανθρωποι που πραγματικά θελουν να πλασάρουν
στους γύρω τους την προσωπική τους ζωή ή ειναι σκοτεινές συναμεις και
συμφέροντα που δημιουργούν ψεύτικες ανάγκες στους ανθρώπους. Για μενα, η
αλήθεια βρίσκεται καπου στη μέση. Βρισκόμαστε σε μια εποχή που η συλλογή
πληροφοριών απο όλο το κοσμο ειναι πολύ ευκολη με ένα απλό κλικ. Η χειραγώγηση
των μαζων ήταν πάντα ενα δημιουργικό χόμπι για τους κατέχοντες εξουσία που τώρα
τους δίνονται η ευκαιρία να παρούν και να συλλέξουν τα προσωπικα δεδομένα του
καθενός με μεγάλη ευκολία. Για δες όμως πόσο εύκολα αυτο γίνεται πια. Στηρίζονται
στο γεγονός οτι οι ανθρωποι είναι
εγωιστές, πλασάρουν το φαινεσθαι και όχι το είναι, δεν εχουν μάθει να ακούνε
τους γύρω τους. Απότοκος αυτού είναι ότι
έχουν βάλει τους ανθρώπους να δίνουν
πληροφορίες για το που είναι τι τους αρέσει τι σκέφτονται και που είναι. Παράνοια. Στηριζόμενοι σε κάποια γενικά
ελλατωματα που πολλοί έχουν, δημιούργησαν μια ουσιαστικά ανύπαρκτη ανάγκη. Την
αναγκη εξωτερίκευση του εαυτού μας προς όλους.
Δεν υπάρχεις αν δεν είσαι σε σελίδα κοινωνικής δικτύωσης. Δεν εισαι
δημοφιλης, trendy αν δεν έχεις like. Ληπυρό. Πηγαίνεις σε μια μια καφετέρια και
βλέπεις σκυμμένα κεφάλια να σερφάρουν. Μπορεί να ειναι διπλα σου και να μιλάνε
με άλλους στο διαδύκτιο. Δεν τους το επιβάλλει κάνεις. Τους έκαναν να θέλουν.
Παλιότερα δημιουργούνταν αναγκες που σκοπό είχαν το χρήμα... τωρα πια το σχέδιο
ειναι αλλο. Δημιουργούμε ανάγκες με σκοπό να σε ελεγχούμε. Να μας δίνεις
πληροφορίες για σένα και όχι μονο να χαίρεσαι αλλα να αγωνιας για τα like. Δεν είναι τυχαιο
άλλωστε ότι ενα τεχνολογικό επιτευγμα όπως το κινητό είναι πια ίσως πιο φτηνό
και από το νερό.
Εποχές, καιροί
που αλλάζουν, χρόνος που τρέχει... πόσο διαφορετική ειναι η ζωή του έλληνα σε
σχέση με τη δεκαετία του 90! Εμείς σε αυτό
το άρθρο μελετήσαμε τη στροφή του Ελληνα που ενω παλιότερα χλεύαζε άτομα σαν
τον Μικρούτσικο τώρα πια δεν μπορεί να κοιμηθεί προτού μπει σε σελίδες
κοινωνικής δικτύωσης. Δεν θέλουμε να πάρουμε θέση για το αν είναι σωστό ή
όχι... εξαλλου είναι αρκετά προφανης η απάντηση σε αυτό το δίλλημα. Εμείς
είχαμε απλά σκοπό να τονίσουμε οτι ανεξαρτητά απο το πόσο μορφωμένος είναι κάποιος ανεξάρτητα με τα πιστέυω του στο τέλος καταλήγει
εκεί που καποιοί ήθελαν να καταλήξει. Δεν διαλέγουμε τι θέλουμε και τι δεν θέλουμε
απλά εγκρίνουμε η απορίπτουμε αυτό που
καποιοι αλλοι διάλεξαν για εμας
